Blog #7: De Zuidpool smelt

“Uit auto’s komt een soort lucht en daarom smelt de Zuidpool. Dat heb ik gezien in een filmpje op school. Dus we moeten eigenlijk met de fiets naar school.” Zo vertelt mijn zoon van 5 als ik mijn kinderen vanochtend met de auto naar school breng. Ik kijk hem aan in de achteruitkijkspiegel en voel de ironie van de spiegel, dus ik zeg: “je hebt helemaal gelijk, we gaan voortaan weer met de fiets naar school. Maar vandaag kon het echt niet, want mama haalt jullie weer op met de auto.”.

21st century skills
In zijn opmerking zit natuurlijk veel waarheid. Een beter milieu begint bij jezelf. De afgelopen jaren bij de Rabobank heb ik me verdiept in de “circulaire economie” en was ik betrokken bij diverse trajecten en projecten rondom vergroening en duurzaamheid. Ik zit te overdenken hoe dit binnen een school gaat. Nu zijn circulaire economie en duurzaamheid geen 21st century skills, maar als we als ouders constant blijven zeggen dat we nú in actie moeten komen voor een beter milieu voor onze kinderen, dan zullen we onze kinderen daar zelf ook in mee moeten nemen.

400 pakken papier
Eerst maar eens navragen op school: hoeveel papier gaat er in een schooljaar “doorheen”?
400 pakken A4tjes per jaar.... Er gaan 16 pakken in 1 boom, dus per jaar worden er 25 bomen omgezaagd om een gemiddelde school van papier te voorzien. Daarmee missen we zo’n 500kg aan CO2-compensatie. Oftewel: eigenlijk zou er dan weer 1 vliegtuig minder van Amsterdam naar Nice kunnen vliegen om het te compenseren. (uiteraard is dit geen wetenschappelijk onderzoek, maar na 5 minuten googlen kun je aardig wat feitjes verzamelen).

Invloed en betrokkenheid
Op het cancellen van de vlucht naar Nice hebben we op school geen invloed. Op die 400 pakken papier wel. Kan een school papierloos werken? Ik denk het (nog) niet. Kan het met minder dan 400 pakken A4tjes per jaar? Ik denk het wel. Alleen al door bewustwording en er regelmatig aandacht aan besteden kunnen dat er al een stuk minder worden begrijp ik uit de gesprekken met leerkrachten. In Nederland zijn er ruim 6000 basisscholen. Als die nou eens geen 400, maar 398 pakken papier per jaar verbruiken hebben we het over een besparing van 12000 pakken en dus 750 bomen. Een mooi bos.

Zegt het voort...

Blog #6: Mens

Sinds mei 2017 ben ik volledig ondergedompeld in onderwijsland.
Het ene leuke gesprek na het andere wissel ik af met verbazing, verwondering, maar vooral ook veel respect voor het werken in een school. Tijd voor conclusies is het nog (lang) niet, maar er vallen me natuurlijk na een half jaartje wel een aantal dingen op. Eén van die dingen heeft een parallel met de beweging die ook in de bankwereld zichtbaar is: het “aanzien” of de “status” van het beroep verandert.

Klompen bij de voordeur.
In de bankwereld heb ik nog meegemaakt dat klanten hun klompen uit deden bij het betreden van het bankkantoor en niet alleen de bankdirecteur werd met “u” aangesproken, maar ook ik als “groentje” werd 15 jaar geleden toch wel gezien als een zeer belangrijk man :-)
Niet alleen door de bankencrisis, maar ook door sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen, is deze mate van aanzien en misschien ook wel respect compleet vervaagd. Zo is het met de intrede van social media veel (gedwongen) transparanter geworden, want iedere fout wordt inmiddels genadeloos afgestraft.

Oudergesprek vroeger en nu.
Inmiddels ben ik er achter dat het in het onderwijs eigenlijk precies zo is. Een basisschooldirecteur had status en aanzien en een juf of meester (want die waren er toen nog) had altijd gelijk. Zoek op google maar eens “oudergesprek vroeger en nu” en de plaatjes en karikaturen vliegen je om de oren. Wat is er dan veranderd? Ook hier spelen die sociaal-maatschappelijke tendensen een grote rol. De maatschappij wordt wijzer, iedereen wordt “mondiger” en wil het beste voor zijn/haar kind en als er ook maar even iets tegenzit, dan weet iedereen op het verjaardagsfeestje dat je je kind echt nooit naar die %&#*(%#-school moet laten gaan. Of erger: de hele wereld weet het omdat de ouder de ervaring met de school op Twitter of Facebook plaatst.

Ouderbetrokkenheid.
Op mijn huidige leerwerkplek bij De Ark in Zwolle Zuid mag ik een werkgroep met ouders begeleiden. We sparren over het verder verbeteren van de ouderbetrokkenheid. Erg leuk om te doen en het levert ook verrassende inzichten op. Niet alleen voor mij en de school, maar ook voor ouders. Het besef dat voor de ouder 1 kind heel belangrijk is, maar een leerkracht 30 kinderen heeft die allen dezelfde aandacht verdienen is daarin een hele belangrijke.

We zijn allemaal mensen.
Een andere hele belangrijke constatering is dat bankmedewerkers en bankklanten, net zoals leerkrachten en ouders van kinderen allemaal mensen zijn. In deze wereld waarin de maatschappelijke tendensen vooral tegenstellingen vergroten is die constatering (dat we allemaal mensen zijn) veruit mijn belangrijkste (voorlopige) conclusie. De status en het aanzien van de beide beroepsgroepen die er jaren geleden was, is er totaal niet meer. Als we niet oppassen slaat het zelfs door de andere (en wat mij betreft verkeerde) kant op.

Daarom mijn oplossing voor de “wereldvrede”.
Een goed gesprek “van mens tot mens” en niet “van bank naar klant” levert in de financiële wereld een mooie deal op, waarbij zowel bank als klant tevreden zijn. De klant is daardoor “fan” van de bank en beveelt deze aan bij vrienden, bekenden en familie.
Een goed gesprek “van mens tot mens” en niet “van leerkracht naar ouder” levert in de onderwijswereld een gelukkig en goed ontwikkelt kind op, waarbij zowel school als ouder tevreden zijn. De ouder is daardoor “fan” van de school en beveelt deze aan bij vrienden, bekenden en familie.
Zo makkelijk kan het dus zijn….

En aan iedereen die zegt “goh, dat is toch echt totaal wat anders” als ze beginnen over mijn carrièreswitch van bank naar school: dat is het dus niet ;-)

Blog #5: 40 is het nieuwe 30

Wanneer je voor de 10e keer 30 wordt, de tegenwoordig gebruikelijke Facebook-, LinkedIn- en Whatsapp-felicitaties hebt ontvangen
(waarvoor hartelijke dank :-)) en weer over gaat tot de orde van de dag, blijkt er toch wat veranderd….

Probeer eens een nieuwe cursus of een nieuwe sport.

De eerste keer dat ik het getal 40 opschrijf is voor mijn introductiestukje in de nieuwsbrief op mijn nieuwe leer-/werkplek bij CBS De Ark in Zwolle Zuid. Een verhaaltje om mijzelf voor te stellen aan ouders en kinderen van deze basisschool. Als ik uit nieuwsgierigheid op Google 40 in toets, dan kom ik bijna meteen uit op “40 is het nieuwe 30”. Met vervolgens veel onderbouwing waarom dit zo schijnt te zijn.  Een bekend damesblad schrijft: “Je bent nooit te oud om te leren. Nu je wat meer levenservaring hebt, weet je ook welke manier van leven er het beste bij je past en waar je je goed bij voelt. Probeer eens een nieuwe cursus uit of een nieuwe sport”. Nu zijn zowel mijn sportieve carrière bij Fit20 als de “nieuwe cursus” reeds begonnen toen ik 39 was, maar het klopt dus wel aardig.

Een dag uit het leven van....

Als kersverse 40-jarige had ik mijn “vuurdoop” op De Ark op mijn verjaardag.
De directeur was thuis aan het werk, de IB’er en administratief medewerker waren afwezig. Ik heb Sinterklaas ontmoet, zo’n 20 telefoontjes beantwoord, de thema-tafels moesten “herfstproof”, de luizenpluizers aan het werk gezien en ik bleek verrassend veel ouders van deze school al te kennen. Het voelt goed om weer onderdeel van een systeem uit te maken. De komende weken ga ik hier aan de slag met ouderbetrokkenheid 3.0.
Het werkboek van Peter de Vries, de “goeroe” op dit gebied, kreeg ik gisteren thuis bezorgd. Ik heb er weer zin in!

Time flies

Deze week is het ook ’s avonds “onderwijs”. Afgelopen maandag heb ik op verzoek van MijnID.nu en Rabobank-SamenWerkt! een voorlichtingsbijeenkomst gegeven voor maar liefst 15 geïnteresseerde Rabobank-medewerkers die een schoolleiderscarrière overwegen. Erg leuk om te doen en 5 ervan hebben inmiddels al een vervolgoverleg ingepland!
Gisteravond een eerste vergadering met de Benoemings Advies Commissie op het Vivente-stafkantoor voor een nieuwe directeur voor de school van mijn kinderen en daarna terug naar De Wendakker voor mijn eerste MR-vergadering als voorzitter. Zoals het mijn ex-Rabo-collega’s niet zal verbazen: de vergadering startte op tijd, was op tijd afgelopen en ook nog eens alle onderwerpen goed behandeld. Vanavond zijn de leerkrachten aan de beurt, want dan gaan we op de informatieavond horen wat de plannen zijn voor onze kinderen in alweer de groepen 2 en 3. Time flies…..

Blog #4: Nieuw spoor.

Het Kamperlijntje krijgt een nieuw spoor.
Ik fiets er iedere dag langs en het is indrukwekkend om te zien hoeveel mensen en materieel er mee zijn gemoeid om een spoor van zo’n 15 kilometer volledig te vervangen. Een belangrijk kenmerk van een spoor is natuurlijk dat het verbindt: a met b of in dit geval Kampen met Zwolle.
Ik probeer ook te verbinden, maar om mezelf nou met een spoor te vergelijken vond ik wat ver gaan. Toch is er nóg een vergelijking te maken, want “waar zouden we zijn zonder de trein” geldt natuurlijk ook voor mij :-)

Want waar zouden we zijn zonder Gerdo?
Aan het antwoord op die vraag wordt momenteel gewerkt. Op 9 mei 2017 begon ik op mijn leerwerkplek bij KBS De Wingerd in Zwolle Zuid. Een erg leuke school met leuke, enthousiaste en zeer kundige medewerkers. Door directeur, intern begeleider en de leerkrachten heb ik een warm welkom ervaren en ben ik bij bijna alles betrokken geweest wat er maar kan gebeuren in een school. Van lol tot verdriet, van bijzondere kinderen tot PO in actie en van verstopte wc’s tot sollicitatiegesprekken voor nieuwe leerkrachten.

Identiteitsbewijs voor het onderwijs.
Al deze gebeurtenissen in de afgelopen 2 maanden geven mij richting in mijn identiteitsbewijs voor het onderwijs. Tijdens het evaluatiegesprek met mijn portfoliodocent vanochtend bleek maar weer eens dat authenticiteit en mezelf zijn en blijven goeie persoonskenmerken zijn.
Inmiddels is ook duidelijk dat ik na de zomervakantie naast leuke en uitdagende collegedagen bij MijnID.nu aan de slag ga op een nieuwe leerwerkplek in Zwolle Zuid. Hierover in mijn volgende blog meer informatie! Waar ik ook erg veel zin in heb is de zoektocht naar een nieuwe basisschooldirecteur voor de school van mijn kinderen: CBS De Wendakker in Stadshagen, Zwolle. Als aankomend voorzitter van de MR zit ik in de benoemingsadviescommissie, die een advies gaat uitbrengen aan het Vivente-bestuur met betrekking tot de benoeming van een nieuwe directeur. Een mooi en leerzaam proces waar ik veel van op ga steken.

Niet ontspoord.
Het team van KBS De Wingerd wil ik ontzettend bedanken voor de leuke en leerzame tijd. Zoals ik al had verwacht zijn de gesprekken in de lerarenkamer erg interessant. :-)
Naast mijn aanwezigheid en hopelijk zinvolle inbreng vind ik het ook leuk dat ik mijn netwerk kon inzetten voor De Wingerd. Een kinderboekenschrijver voor de kleutergroepen tijdens de kinderboekenweek en leuke politielessen voor de groepen 7 en 8 heb ik toch maar mooi op het spoor van De Wingerd gebracht.
Fijne vakantie!

Blog #3: Verbinden in een complexe samenleving.

Als bestuurslid van wijkstichting Stadshagen Totaal was ik onlangs aanwezig op een netwerkbijeenkomst van politie regio Oost Nederland.
Na een inleidend praatje door een hoge politiefunctionaris werd het woord gegeven aan de directeur van de islamitische basisschool in Zwolle, waarna het gebed door een imam volgde en vervolgens de Iftar plaats had: het eten na zonsondergang tijdens de ramadan.

In het verhaal van de directeur van de Islamitische basisschool was ik, als schoolleider in opleiding, natuurlijk extra geïnteresseerd. Na een aantal voorbeelden van overeenkomsten en verschillen tussen Koran en Bijbel, Mohammed en Jezus ging het over de polarisering in de maatschappij.
Het verhaal klopte. Jammer dat de quiz technisch niet werkte, want ik had graag laten zien hoeveel ik van de Islam weet ?

De grootste kunst is jezelf te blijven in een wereld die constant probeert om je te veranderen.
Vandaag zocht ik vanuit mijn beroepsinteresse de website van de Islamitische school in Zwolle op.
Erg leuk om daar te lezen dat de school kinderen helpt om te worden wie ze zijn. Dat is namelijk ook een belangrijk gedeelte van mijn identiteit als toekomstig schoolleider. Ik zie ontwikkelen namelijk niet alleen als het steeds beter worden, maar vooral ook als het “ont”-/afwikkelen van dingen die je “opgedrongen” hebt gekregen door familie, vrienden, school, sportclubs en misschien zelfs ook wel geloof. Door te “ont-“wikkelen, word je wie je bent en komen kwaliteiten bovendrijven!

De verbindende schoolleider.
Tijdens de collegedag van afgelopen maandag bij MijnID.nu hebben we aandacht besteed aan de ondernemende schoolleider. Conclusie: ik ben geen ondernemer, maar wel ondernemend. In het zijn, of in mijn geval worden, van een integrale schoolleider speelt verbinding een belangrijke rol. Contact met de wereld binnen de school, maar óók contact met de wereld buiten de school is essentieel. En het wordt nog krachtiger als je de buitenwereld naar binnen haalt en andersom.
Laat dat nou net mijn sterke punt zijn!

Blog #2: Dag van de Arbeid.

Licht ironisch is het natuurlijk wel. De eerste dag in mijn leven dat ik officieel “werkloos” ben, valt op de “dag van de arbeid”. Waar heel Europa geniet van een vrije dag, werken miljoenen mensen in Nederland. Ik niet, want 1 mei is letterlijk en figuurlijk de overbruggingsdag van een oud werkleven naar een nieuw werkleven.

Een frisse blik van buiten
Waar ik de afgelopen maanden, behalve afscheid nemen van de “veiligheid” van de Rabobank en veel leuke dingen doen, vooral mee bezig ben geweest is het oriënteren in de onderwijswereld. Wat me daarin positief heeft verrast is de open houding van iedereen die ik ontmoet heb. Naast de scepsis die er gemiddeld genomen in de conservatieve onderwijswereld nog is ten aanzien van zij-instromers, merk ik veel enthousiasme voor een frisse blik van buiten.

Tegeltjeswijsheid
Naast veel positiviteit krijg ik ook op het hart gedrukt dat de vervangingsproblematiek een steeds groter wordend probleem is. Ik heb daar als toekomstig schoolleider (nog) geen antwoord op, maar voor degenen die mij een beetje kennen heb ik daar wel een eigen “tegeltjeswijsheid” voor. Belangrijk daarbij is dat we vooral gaan kijken waar we wél invloed op hebben. Jan Bommerez heeft mij ooit verteld dat het creëren van nieuwe paden in je hersenen zorgt voor vernieuwing en creatie. Poets je tanden eens met je andere hand….

De juiste keuze
Vandaag is mijn opleiding tot schoolleider van start gegaan. Een dag met veel informatie, maar ook 3 mooie spiegels (mijn 2 medestudenten en de “docent”), die behalve voor nieuwe inspiratie en inzichten zorgen ook bevestigen dat het een juiste keuze is om schoolleider te worden. De komende 2,5 maand ga ik stagelopen op een basisschool in Zwolle Zuid, waarin ik aan den lijve ga ondervinden wat de leuke en wellicht minder leuke kanten van het vak zijn. Ik heb er zin in!

Blog #1: Mijn reis naar het onderwijs.

Brexit, verkiezingsstrijd, Erdogan, aanslagen in Europese steden... tussen al het nieuws wat de journaals de afgelopen weken beheerste, komt slechts sporadisch iets over het onderwijs voorbij. "Leraren in actie", "overvolle klassen", "voors en tegens van het lerarenregister", staan op bladzijde 14 rechts onderaan in een krant of worden soms door politici genoemd in verkiezingstijd, maar dan ook pas als er om gevraagd wordt...

Onderwijs dreigt in een vicieuze cirkel te raken.
Als vader van "basisschoolkinderen", man van een juf, MR-lid van een basisschool en als schoolleider in spé verbaas ik me erover dat iedereen onderwijs belangrijk vindt, maar niemand er naar lijkt te handelen. Natuurlijk zie ik dagelijks op de basisschool van mijn kinderen veel leerkrachten vol passie met de kinderen bezig en was ik vanavond getuige van een geweldige kleutermusical waar veel betrokken ouders aan mee hebben geholpen, maar... als MR-lid zie ik ook een andere kant. Het ziekteverzuim is ontzettend hoog, door de wet werk en zekerheid is vervanging steeds lastiger te vinden en de klassen zijn zo groot dat het bieden van passend onderwijs een (te) grote uitdaging lijkt te worden.

Wat wil je later worden?
Met maar liefst 1,5 miljoen basisschool gaande kinderen in Nederland hebben we volgens mij een enorme uitdaging te pakken! In geen enkele stemwijzer kwam in verkiezingstijd ook maar één vraag voorbij over het (basis)onderwijs, dus politiek gezien hoeven we de komende jaren waarschijnlijk niet veel te verwachten. Een kind wat nu 4 wordt en naar de basisschool gaat, komt uiteindelijk (hopelijk) te werken over een jaar of 20 en de kans is best groot dat dat een beroep is wat nu nog niet bestaat. We leiden dus kinderen op, maar we weten niet eens waarvoor....

Het geheim van vooruitgang is een begin maken...
En dat is nou net wat ik ga doen! Na 18 jaren met veel plezier bij de mooiste bank van Nederland gewerkt te hebben, gooi ik het roer om en word ik schoolleider.
De afgelopen weken heb ik veel gesprekken gevoerd met mensen uit het onderwijs en het staat voor mij als een paal boven water: al is het maar een klein stukje, ik ga de wereld verbeteren door een aantal van die 1,5 miljoen kinderen goed op weg te helpen in hun ontwikkeling! Ontwikkelen betekent voor mij naast steeds beter worden ook vooral "ont-wikkelen", oftewel het afwikkelen van alles wat een kind in de huidige maatschappij opgedrongen krijgt. Als je ont-wikkelt, word je wie je bent en komen talenten en kwaliteiten bovendrijven en die zijn nou net nodig om de wereld weer een stukje mooier te maken!

Heb jij mooie ideeën?
Het komende jaar volg ik een opleiding tot schoolleider van betekenis bij MijnID.nu. Heb jij ook een vernieuwende of verrassende blik op onderwijs? Dan kom ik graag met je in contact. Samen naar beter!